Իմ գարնանային արձակուրդը շատ հետաքրքիր անցավ: Ես և հայրիկս գնացինք Խնկո –Ապոր անվան ազգային մանկական գրադարան: Այնտեղ ես լսեցի “Նապաստակի տունը” հեիքաթը: Հետո այցելեցինք ընթերցասրահ և գրանցման սրահ: Գրանցման սրահում ես ծանոթացա խաղային գրքերի և գրադարանում գրանցման կարգին: Ընտրեցի 5 գիրք, որոնք ինձ հետաքրքիր թվացին և որոնք ես դեռևս չէի ընթերցել: Ապա մենք գնացինք զբոսնելու: Հայրիկիս հետ եղանք գաֆէճեան կենտրոնում: Այնտեղի ընթերցասրահում կարդացի ծառերի մասին գիրք, գնացի Սասունցի Դավթի քանդակի մոտ: Պատի վրա քանդակված էր Սասունցի Դավթն իր ձիու հետ: Դրանից հետո Խանջյան սրահ գնացինք: Սրահի պատին մեծ նկար կար՝ նվիրված հայ ժողովրդին հայ մեծերի նկարներով: Հետո գնացինք սրճարան: Ծնողներիս հետ գնացինք համերգի: Համերգը շատ լավն էր: Բեմադրվեցին երգեր և պարեր: Ինձ հատկապես դուր եկավ Արամ MP3-ի ելույթը:
В жаркой Африке живет
Зверь огромный — /Бегемот/
***
У кого из зверей
Хвост пушистее и длинней? /Лиса/
***
Мастер шубу себе сшил,
Иглы вытащить забыл. /Ежик/
***
Бегает ловко,
Любит морковку. /Заяц/
***
Голодна — мычит,
Сыта — жуёт,
Малым ребяткам
Молоко даёт. /Корова/
***
В яме спит зимою длинной,
Но, чуть солнце станет греть,
В путь за медом и малиной
Отправляется … /Медведь/
***
В норке, в маленьком домишке,
Прячутся от кошки … / Мышки/
***
С хозяином дружит,
Дом сторожит,
Живёт под крылечком,
А хвост колечком. / Собака/
***
Из яйца, как из пеленок,
Вылез маленький … / Цыпленок/
***
Узнать его нам просто,
Узнать его легко:
Высокого он роста
И видит далеко. / Жираф/
Լինում է չի լինում մի մարդ է լինում: Նա ունենում է մի ծիածան: Մի օր ծիածանից դուրս են գալիս չորս աղջիկ: Աղջիկներից մեկի անունը լինում է Գարուն, մյուսինը Ամառ, հաջորդի անունը լինում է Աշուն, վերջինի անունը լինում է Ձմեռ: Երբ չորս աղջիկն էլ դուրս են գալիս, ծիածանը կոտրվում է: Մի անգամ առանց իրար ասելու չորս աղջիկները դուրս են գալիս և մոլորվում: Թափվում է ձնախառն անձրև: Մարդիկ գտնում են աղջիկներին և հարցնում, թե որտեղից եկան նրանք: Աղջիկներն ասում են, որ եկել են ծիածանից: Մարդիկ աղջիկներին վերադարձնում են իրենց մայրիկին` ծիածանին: Ծիածանը նորից ամբողջական է դառնում, իսկ երկնքում արև է ծագում: Եվ երբ արևը ծագում է ամպերի ետևից, ծիածանը հայտնվում է երկնքում: Այդ օրվանից նրանք էլ երբեք միասին չեն հայտնվում: Նրանք գալիս են իրար հետևից նույն հերթականությամբ՝ բերելով իրենց հետ տարվա 4 եղանակները՝ գարուն, ամառ, աշուն, ձմեռ: Ասպես ավարտվում է մեր պատմությունը:
Այսօր մենք գնացինք Հովհաննես Թումանյանի անվան զբոսայգի: Այնտեղ շատ հետաքրքիր անցավ: Մենք խաղացինք, երգեցինք, պարեցինք: Մենք երգեցինք Փափուռի, Խնոցի և Կաքավիկ երգերը, արտասանեցինք Քամին, Կանաչ ախպեր, Ծաղիկները, Արագիլը բանաստեղծությունները: Այնտեղ կար սղարան և ճոճանակ, և մենք սղացինք ու ճոճվեցինք:
Երազումս հայտնվեցի Չ-երկրում: Մտա խանութ, բարևեցի.
_Բարև:
Բայց որպես պատասխան լսեցի.
_Չ-բարև:
Խանութը լիքն էր ամեն տեսակի քաղցրեղենով, այնքան գրավիչ ու համեղ տեսք ունեին, որ ցանկացա մի քաղցր բան ուտել ու հարցրի.
_Դուք չիր ու չամիչ ունե՞ք:
_Մենք միայն չ-չիր ու չ-չամիչ ունենք:
_Իսկ ի՞նչ է չ-չիր ու չ-չամիչը:
_Դա էլ մեր չիր ու չամիչն է:
_Օ՜, ինչ հրաշալի է:
_Այո, մեր երկրում շատ հրաշալի է… Հա՛, մոռացա ասել, որ մեր ամեն բառ չ-ով է սկսվում:
Լինում է չի լինում մի կլորիկ աղջիկ է լինում: Նա գլորվում էր ամենուր: Նրան փնտրում էր իր տատիկը, որ նախաճաշ տա.
_Կլորիկ որտե՞ղ ես:
_Այստեղ եմ:
_Այստեղ որտե՞ղ:
_Այստեղ, պահարանի մեջ:
-Արի, որ նախաճաշ տամ:
-Հիմա կգամ:
Գիտեք, որ մեր դպրոցում շները մլավում են, իսկ կատուները հաչում:
Ձիերը թռչում են, իսկ թռչուններին քշում:
Ծաղիկները խոսում են, իսկ մարդիկ աճում:
ՍՅՈՒԶԱՆՆԱ ԲԱՐԵՂԱՄՅԱՆ 